Dan bekruipt het gevoel me ineens dat het allemaal veel te snel gaat. Tijd vliegt echt.

De tijd kan een vriend zijn en een vijand. Tijd is aardig als er wonden zijn die geheeld moeten worden, als pijnlijke herinneringen moeten vervagen, verdriet moet slijten of als je de dagen aftelt tot een leuke gebeurtenis. Maar als het wachten op die gebeurtenis lang duurt, kan de tijd tergend langzaam gaan. En tijd is soms ineens bijna op, terwijl iemand er nog zoveel van had kunnen besteden met mooie momenten.

 Tijd kan ook met je aan de haal gaan. Als je plezier hebt gaat een dag veel te snel voorbij en als je gewoon je leven leeft, sta je op een dag even stil en vraag je je af hoe je terecht bent gekomen waar je nu bent.
Het is toch helemaal niet zo lang geleden dat ik net van de middelbare school af kwam, dat ik benieuwd was wat me te wachten stond? Dat ik veel tijd doorbracht met vrienden, uitging, spontane dingen deed? Hoe ben ik opeens zoveel ouder, getrouwd, en moeder van twee kinderen, geworden?

Hoeveel tijd is er nog over? Wat staat me nog te wachten? Ik kom er vanzelf achter. De tijd zal het leren..