Eindelijk een nacht met aardig wat slaap. We waren gisteravond om 10 uur gaan slapen. De slaap werd onderbroken door Emma, die een tijdje bij ons heeft geslapen, en Jesse, die wakker werd toen ik Emma teruglegde in bed en vervolgens haar plekje bij ons in bed overnam om 3 uur 's nachts. Ik ben een uur later maar in zijn bed gaan liggen, het was mij te krap met z'n drieen in dat bed. Daarna tot een uur of half 7 geslapen, dus toen we vanmorgen allemaal wakker werden, waren we eindelijk een beetje uitgerust.

Nadat we hadden gedouched zijn we gaan ontbijten in het International House Of Pancakes. Jesse kreeg een 'Funny Face', een grote chocolate-chip pancake, versierd met slagroom en siroop, maar hij bleek uiteindelijk onze fruitpancakes lekerder te vinden. 

Aangezien de kinders ondanks het goede slapen nog erg moe bleken, zijn we gauw weer naar het motel gegaan, waar Emma na haar fruithapje naar bed ging. Jesse lag er toen al in. Ze lagen een tijdje te keten, maar vielen uiteindelijk allebei in slaap. Na het slaapje hebben we een boterham gegeten op de motelkamer en daarna konden we met z'n allen op stap. Deze keer gngen we zonder auto, het openbaar vervoer was vandaag een van de attracties.

Met Emma in de draagzak en Jesse en de (lege) buggy aan de hand liepen we naar de bushalte. Onderweg konden we merken dat we zo wel de aandacht trokken. Een mevrouw begroette ons vriendelijk met het commentaar "Nice family!'. Thanks! Bus 30 bracht ons vanaf Chestnut St. naar de omgeving van Victoria Park. Daar is het beginpunt van de Cable Cars, die zowel vervoermiddel als attractie zijn. We kochten daar kaartjes warmee we de hele dag onbeperkt gebruik konden maken van het OV in SF. 

We raakten op de Cable Car aan de praat met een Amerikaans stel. Opvallend, dat we uitgerekend in San Francisco opnieuw Amerikanen ontmoeten die in Nederland zijn geweest. Daar zijn er niet zoveel van, en onze vrienden Brenda en Steve hebben we 7 jaar geleden in San Francisco leren kennen, ook doordat ze wel eens in NL waren geweest.

Maar ik dwaal af. We hebben de hele rit uitgezeten, dat was erg leuk, maar hoe kwamen we van het eindpunt nu weer terug naar Lombard St, waar we nog wat foto's wilden maken? De rij voor de Cable Car terug leek eindeloos, dus zochten we een gewone bus op, maar dat viel nog niet mee. Uiteindelijk maakte bus 47 ons leven wat gemakkelijker, al moesten we nog een heel steil stuk omhoog lopen voor we bij 'America's crookedest street ' waren. 

Hierna waren we nog niet klaar met toeristje spelen: we vervolgden onze weg naar Pier 39 op Fisherman's Wharf. Het was weer behoorlijk fris bij het water, Jesse stond zelfs te klappertanden. We hebben even naar de vaste bezoekers van Pier 39, de zeeleeuwen, gekeken en zijn daarna wat gaan rondkijken op de rest van de pier. Jesse zag de Caroussel en ondanks dat hij nog stond te bibberen van de kou wilde hij er dolgraag op. Aangezien hij nog geen meter groot is moest er een volwassene mee en dat moest pappa zijn. De mannen (in elk geval de kleinste) hebben erg genoten van het ritje. 

Ten slotte zijn we gaan eten bij Denny's. De sfeer in deze vestiging was niet bijzonder, maar het eten smaakte prima. Emma heeft eindelijk ook weer eens een warme maaltijd gegeten, tot nu toe kwam ze door vermoeidheid vaak niet verder dan een extra fles melk als avondeten. Ze vond het zo te zien zelf ook wel erg fijn. Na het eten namen we de bus weer terug. het was even puzzelen om de halte te vinden, maar daarna reden we dan toch in een keer precies naar de halte die we wilden hebben, vlak achter ons hotel.

De kids hebben nog even gespeeld met de balonnen die ze bij het IHOP hadden gekregen (gevuld met helium,dus ze blijven tegen het plafond hangen), daarna was het de hoogste tijd voor een verhaaltje en naar bed. Ze waren duidelijk 'lekker' moe, want ze zijn allebei (tegelijk) heel rustig naar bed gegaan en snel in slaap gevallen. Igor ligt (zoals ik gisteravond) al te dutten en als dit logje klaar is, dan zal het even na 10 uur zijn, dan hou ik het ook voor gezien. Morgen weer een drukke dag met nieuwe ervaringen voor de boeg...