Vanmorgen wisten we niet hoe we het hadden, toen we om 8 uur wakker werden, net voor de kinderen zich begonnen te roeren. Emma had ons 's nachts nog even bezig gehouden (het arme kind heeft zere billetjes), maar daarna hebben we allemaal heerlijk geslapen. Dit was voor een groot deel te danken aan de verwarming, die we nu toch maar hadden aangezet, aangezien de temperatuur 's nachts tot onder de 10 graden was gedaald (de thermostaat gaat niet lager dan 10 graden, dus de werkelijke temperatuur zullen we nooit weten). 

Afijn, geen tijd om te niksen dus, want we wilden op tijd op pad, aangezien we een flinke trip naar Portland op het programma hadden staan. Na het gebruikelijke ochtendritueel (eten, douchen, aankleden, opruimen, afwassen, camper ontkoppelen en afvoer legen - in willekeurige volgorde) vertrokken we om 10 uur. Na drie kwartier konden we de benzinetank weer eens vullen. Sterker nog, hij werd voor ons gevuld, door een meneer die ook nog onze voorruit schoonmaakte. Jesse bleef wakker, Emma deed een dutje. Na de lunchpauze gaf Jesse dan toch eindelijk toe aan z'n slaap en kon ook hij even de nodige rust bijtanken.

Vlak voor Portland, toen we volgens TommieTommie nog zo'n drie kwartier van onze bestemming waren verwijderd, werden de kindertjes weer wakker, precies op tijd voor de volgende break bij een rest area met toeristische informatie. Met wat foldertjes, animal crackers en drinken hebben we in het zonnetje aan een picknicktafel gezeten. Het was echt heerlijk weer. Emma maakte van de gelegenheid gebruik om haar pasjes weer even te oefenen. Ze experimenteert zo nu en dan met los staan, maar los lopen is er nog niet bij. U kunt nu uw weddenschappen nog wijzigen, nog drie weken voor we weer terug zijn

Na deze fijne pauze stond ons een laatste 'beproeving' te wachten: files bij Portland. We deden er een half uur langer over dan gepland, maar kwamen gelukkig nog ruim op tijd, rond kwart over 5, aan bij Portland Fairview RV Park . Er werd eventjes onheilspellend gekeken toen we om een plek voor 3 nachten, zonder reservering, vroegen, maar er werd al gauw een plekje gevonden. Nog geen 10 minuten later waren we klaar. We staan nu op een immens groot park, omsingeld door zo'n 400 andere RV's in alle soorten en maten. Naast ons staat een mevrouw, die hier blijkbaar een vaste plek heeft, want toen we aankwamen was ze het gras aan het maaien en de plantjes aan het verzorgen. Ze heeft een boel plantjes en leuke ornamentjes in haar tuin staan. Ze meed ons echter als de p*** toen we ons aan het installeren waren, dus of ze met ons zo gelukkig is...

Terwijl we met de voorbereidingen voor het eten bezig waren (jawel, we aten voor de vierde avond achtereen 'thuis') vermaakten de kinderen zich op het kleine strookje gras naast de camper. Ook na het eten was er nog even tijd voor spelen, ze hadden al zoveel stil moeten zitten. We hebben ook het speeltuintje (letterlijk niet meer dan drie schommels en een glijbaan) nog even uitgeprobeerd. We kregen daarbij gezelschap van een roodharig Amerikaans meisje met een witte hond die niet blaft en niet bijt (zo vertelde ze) en die ze allerlei kunstjes probeerde te laten doen. 

Inmiddels liggen de kids alweer even op bed. Ze zijn nu ook eindelijk rustig, dus wij kunnen, nu ook de afwas is gedaan, nog even de dag van morgen voorbereiden. Deze keer is het geen route die we moeten plannen, maar heuse aktiviteiten. De weersvoorspellingen zijn niet zo gunstig, dus hopelijk vallen onze plannen niet in het water...  

Over water gesproken.. We hebben net het NOS Journaal online bekeken...  Heeft iedereen in NL de (onweers)buien goed doorstaan?