Schatzoeken moet geweldig zijn. Een kaart, een markering, geheime tekens, schepje mee en zoeken maar. Oja, en vergeet je rugzakje met zaklamp, lekkere broodjes, koekjes en een pakje chocomel niet. Geen idee waar je uitkomt en wat de schat zal zijn, maar dat is voor het resultaat ook eigenlijk niet belangrijk. Het is de spanning en de reis die het leuk maken. "It's the journey, not the destination!"

Vanavond zag ik op tv een stukje over geocaching. Ik had er al eens iets over gehoord en het lijkt me eigenlijk wel heel grappig. Het is volgens mij eenvoudig samengevat schatzoeken voor volwassenen. Er wordt ergens een doos begraven, met daarin op z'n minst een logboek en soms ook leuke 'goodies' en een camera. Met een GPS worden de coordinaten van de plaats waar de doos begraven is vastgesteld en aan de hand van die coordinaten kan iemand anders weer op zoek gaan naar de 'schat' (cache). Als je de cache vindt mag je er een voorwerp uithalen en moet je er zelf weer iets instoppen. Zo blijft het altijd een verrassing wat er in de 'schatkist' zit.

Ik vind het echt een geweldig idee en het lijkt me een supergelegenheid om de GPS die Iffel heeft gekregen wij voor ons trouwen hebben gekregen (ik vergeet steeds dat het ding feitelijk ook van mij is!) voor te gebruiken.
Dit gaan we echt een keer proberen, wie doet er mee?