Toch heb ik een kunstje goed onder de knie: pannekoeken bakken. Toen ik nog bij m'n ouders woonde was dat het enige dat ik vrijwillig aanbood om te maken. Lekker met de deur op een kier en een muziekje erbij, zingen en bakken maar!
Wentelteefjes en poffertjes heb ik al een tijd niet meer gemaakt, maar behoren zeker ook tot het assortiment. Ideaal voor kinderen zou je zeggen, en gelukkig eet Jesse mijn baksels ook met veel plezier op.

Misschien wel een beetje geinspireerd door de baktiviteiten van Wen en Wilga besloot ik gisteren dat het vandaag tijd was dat wij ook weer eens pannekoeken gingen eten.
Toen mijn collega's vandaag hoorden dat we pannekoeken gingen eten kreeg ik het verzoek om er een paar mee te nemen voor bij de lunch morgen. Ik heb dus het hele pak maar een keer opgemaakt en kan maximaal 7 liefhebbers verblijden. Hopelijk vallen ze in de smaak

N.B.: ik weet dat het tegenwoordig panneNkoeken moet zijn, maar ik weiger