Jesse en Emma waren toen al in slaap gevallen, dus dat kwam mooi uit. Om 9.45 reden we bij de supermarkt weg en anderhalf uur later reden we de straat in bij Brenda en Steve in Louisville. Het was erg leuk en al gauw vertrouwd om Brenda weer te zien. Steve was niet thuis, die was stomtoevallig net deze week plotseling weer aan het werk voor een nieuw bouwproject. De kinderen waren in eerste instantie wel erg verlegen tegen Brenda, maar je kon aan Jesse zien dat hij het allemaal ook wel erg interessant vond. Emma deed echt wat eenkennig.

We namen de tijd om tot rust te komen en de kinderen te laten wennen, door wat in huis en in de tuin te zitten en te kletsen. Jesse en Emma konden spelen met speelgoed en in de zandbak. Brenda en Steve zijn opa en oma, dus er was van alles te zien en te doen. In de middag hebben ze een dutje gedaan, ik ben toen ook even gaan liggen omdat ik best last had van de korte nacht. Door het tijdsverschil was ik namelijk pas laat gaan slapen.

Na het dutje zijn we met z'n viertjes naar een speeltuintje in de buurt gelopen. We merkten toen pas goed, hoe warm het in Louisville is. Het was er zeker 30 graden en wat benauwd, typisch 'Ohio Valley' weer noemen ze dat. Toch is het prettig om weer eens in korte broek en korte (of geen) mouwen te kunnen rondlopen  

Nadat Steve was thuisgekomen van z'n werk en we even hadden bijgekletst, nodigde Brenda ons uit om even een kijkje te nemen bij haar kerk, waar deze week elke avond bible school werd gehouden. Het draaide niet alleen om religie, maar er werden voor de kinderen allerlei activiteiten gehouden rondom het thema 'sport'. Hun dochters, Erin en Dana en kleinkinderen Travis en Maggie zouden er ook zijn, dus dat leek ons wel leuk.

De kerk bleek een vrij groot gebouw met vele kamers, waar (een beetje op z'n Scoutings) activiteiten werden gehouden zoals muziek luisteren en boekenleggers met sportplaatjes maken. In elke kamer werden we voorgesteld aan de vrijwilligers/vrienden van Brenda. In de eerste kamer waren Maggie en Travis ook, dus daar bleven we wat langer hangen. Jesse was voor de kinderen een echte bezienswaardigheid, voor een jongetje in het bijzonder. Toen er werd gezegd dat Jesse geen Engels sprak, wilde hij weten of Jesse helemaal niet kon praten, wat hij dan wel sprak en of hij nog iets in het Nederlands ging zeggen. Jesse, die van het geheel natuurlijk onder de indruk was, hield zijn mond stijf dicht  

We spraken Dana en Erin ook nog even tussen de bedrijven door, en spraken af dat we elkaar nog zouden zien, later in de week. Wanneer, dat moesten we nog uitzoeken, want het was voor iedereen een drukke week. Thuis bij Brenda en Steve had Steve de laatste voorbereidingen voor het avondeten gedaan, zodat we meteen aan tafel konden. Dat was maar goed ook, want het was al vrij laat.

Na het eten brachten we Emma naar bed. Tot onze verrassing ging dat erg goed. Helaas werd ze wakker toen we Jesse naar bed brachten. Ze was erg overstuur, met als gevolg dat allebei de kinderen niet wilden gaan slapen. We zijn een tijdje bezig geweest om ze alsnog rustig te krijgen, dus het was een beetje rommelige avond en veel tijd om verder bij te kletsen was er helaas niet.