Kinderen weten je regelmatig te verrassen. Nou heb je verschillende soorten verrassingen... gisteren verraste Jesse ons op een echte 'val van je stoel'- manier; we wisten namelijk niet dat hij dit al kon!

We waren bij Joppe, Gijs en Fedde en hun ouders en de kinderen waren lekker buiten aan het spelen. Joppe reed rond, Gijs oefende om te fietsen zonder zijwieltjes en op een gegeven moment zei Jesse 'Nou wil ik ook wel eens', pakte het fietsje van Gijs en reed er zo op weg....

Thuis hebben we nog nooit geoefend. Het stond voor dit jaar op de planning, maar we waren een beetje voorbereid op een langdurig proces, vanwege de moeite die Jesse had gehad met de overgang van z'n oude naar z'n nieuwe fiets, nadat hij een keer was gevallen. Misschien was hij nog niet helemaal over die angst heen..? Hij had het zelf ook nooit over fietsen zonder zijwieltjes.

Maar wat een grap: Jesse oefent blijkbaar al enige tijd met een fietsje bij school, zonder dit met ons te delen. Alleen toen hij zich een keer bezeerd had, hoorden we iets over een fietsje zonder zijwieltjes, maar daar bleef het bij. Hoe lang en hoe vaak en met wie hij geoefend heeft blijft vooralsnog een raadsel. Morgen de juf maar eens vragen wat zij weet...  

Vandaag hebben we de zijwieltjes van zijn eigen, kleinste fiets eraf gehaald. Dat was wel even wennen, maar hij was er lekker mee in de weer. Van Wen en Tris hebben we nog een ander fietsje meegekregen, zodat Emma ook kan fietsen als ze dat wil. Er zit dus een boel beweging in hier... Het jaar is nog jong, maar wat mij betreft heeft Jesse al de verrassing van het jaar gegeven!